Sheer Mag’s Tina Halladay: ‘Soms komen meisjes huilend naar me toe’

Ik videobel met zangeres Tina Halladay, die met me spreekt vanuit haar gezellige huis in het zonnige Philadelphia. Op de muur staat in neonletters ‘Tina’s Place’ geschreven, boven het bureau hangt een portret van Etta James. Ze is net terug van een ontbijt in een diner, waar ze met haar vriend Warren uit New York genoot van lemon blueberry pancakes. Het is lekker weer, vertelt ze, ‘’in de 70’s’’. Dat is natuurlijk Fahrenheit. In Nederland is het een barre 12 graden Celsius, maar door de muziek van Sheer Mag zit ik ook in de sfeer van de 70’s.

Sheer Mag bestaat sinds 2014. De leden Christina Halladay (zangeres), Matt Palmer (ritme gitaar, keyboard), en de broers Kyle Seely (lead gitaar, backing vocals, studio drums) en Hart Seely (bass) ontmoeten elkaar op SUNY Purchase, een staatsuniversiteit in New York. ‘’SUNY is een universiteit voor de kleine weirdo’s, voor jongeren die het thuis niet zo breed hebben. Op SUNY heb ik mijn bandleden leren kennen en ontwikkelde ik met hen mijn muzieksmaak. Het werden mijn beste vrienden.’’ Tina woont in die tijd samen met haar bandleden in een huis, waar ze hun eerste self-titled EP opnemen, die ze ook zelf uitbrengen op het eigen label Wilsons RC. De do-it-yourself mentaliteit zit er al vanaf het begin in bij Sheer Mag. Ze spelen veel samen met punkbands, alhoewel hun muziek wel verschilt van de andere bands op de line-up. ‘’We vinden het leuk om met punk en hardcore bands te spelen, maar er zijn niet veel bands met wie we muzikaal veel gemeen hebben. Er is de band Colour Green, die geïnspireerd is door de andere kant van de 70’s rock. Ze gaan meer de psychedelische folky kant op. We spelen graag met hen. Vroeger speelden we ook graag met Dirty Fences, een goede straight up rock ‘n roll band. Ze toeren niet veel meer. Het is leuk om op een gevarieerde avond te spelen, maar het is moeilijk om rock’n roll bands te vinden die bij ons passen. Maar misschien zoeken we niet hard genoeg.’

Sheer Mag is inderdaad uniek in het landschap. Een rock ‘n roll band die vrolijk is, met een iconische sterke frontvrouw, en super catchy nummers kom je niet vaak tegen. En dan is er nog die kenmerkende stem van Tina. ‘’Mijn moeder heeft een boekje bewaard wat ik gemaakt heb in de eerste klas, waarin ik ‘’I want to be a singer’’ heb geschreven. Toen ik leerde schrijven, was dat het eerste wat ik opschreef. Ik wilde altijd al zangeres worden. Als het op zingen aankomt, ben ik vooral een autodidact. Ik heb pas een half jaar geleden voor het eerst zanglessen genomen om me voor te bereiden op de komende tour. Ik kan ook veel verschillende stemmen mimieken, en in verschillende stijlen zingen. Die grom die bij het geluid van Sheer Mag hoort, is organisch ontwikkeld. Ik ben best naïef daarin, ik weet niet echt hoe ik het doe. Het voelde natuurlijk om op die manier te zingen.’’ Op plaat horen we ook een effect, alsof de stem uit een oude radio komt. Dat is een slapback delay, een kort echo-effect met één herhaling dat vaak te horen is in pop- en rockabillystijlen uit de jaren 50. Dat geeft de muziek van Sheer Mag dat lekkere retro gevoel.

Tina houdt van Etta James, vertelt ze me terwijl het portret laat zien dat ze in haar huis heeft hangen. Ze is erg geïnspireerd door soulzangers zoals Sam Cooke en Otis Redding. Toen ze diep in de soul dook begreep ze hoe ze het liefst wil zingen. Haar stem leent zich goed voor soul, maar de rock’n roll is nooit ver weg. Ze houdt ook erg van Thin Lizzy en is fan van Phil Lynnot, evenals The Band. Het is die combinatie van invloeden die het geluid van haar stem en van Sheer Mag zo typisch maakt. Is haar droom om zangeres te worden, zoals ze die ze als jong meisje had uitgekomen? ‘’Zeker, we leven in een tijd waar je geen geld kan verdienen met muziek maken, maar ik ben heel blij met het succes dat Sheer Mag heeft. Door de tours kan ik heel veel reizen, dat zou anders niet mogelijk geweest zijn. Ik ben erg arm opgegroeid, dus ik ben dankbaar dat ik nu met de band zoveel plekken kan bezoeken

Ik vraag me af hoe dat touren dan gaat, als vrouw met een boel jongens. Hebben ze dezelfde muzieksmaak? Wat staat er op in de tourbus? ‘’We hebben allemaal onze eigen individuele smaak en kunnen elkaar soms gek maken. Toch delen we ook wel de liefde voor een paar klassieke albums. Zo hadden we eens een bus met alleen een tapedeck en luisterden we eens de hele tijd naar cassettes van Fleetwood Mac - Mirage en Bob Seger - Night Moves. Touren is leuk, maar soms kan het ook heel zwaar zijn om met mensen te zijn die niet snappen hoe fundamenteel anders je behandeld wordt als een dikke vrouw. Ze staan soms niet stil bij de discriminatie waar ik dagelijks mee te maken krijg. Maar het is mijn familie, ik hou van ze, ook al willen we elkaar soms afmaken. Over het algemeen is het heel gezellig.”

Zelf ben ik ook een plussize vrouw en snap ik die discriminatie maar al te goed. Maar ik ben geen artiest, dus hoe dat dan voor Tina tijdens shows? ‘’Het was een stuk erger toen ik geen attitude had als ik ergens binnenstapte, toen ik me verlegen opstelde. Als ik nu ergens zelfverzekerd binnenkom, snappen mensen eerder dat ik niet de merch girl ben. Als dik persoon ben ik altijd anders behandeld. Zeker in Europa zijn mensen tegen mij als dikke Amerikaan niet altijd even aardig. Tijdens shows, als ik met soortgelijke mensen en fans ben, heb ik het naar mijn zin. Als ik in m’n eentje ga rondlopen in de stad is het niet altijd leuk. Maar ik heb het geluk dat ik mijn crew heb en dat er zoveel mensen zijn die om Sheer Mag geven en die me op mijn gemak en geliefd laten voelen.

Het kan ook andersom werken, dat andere plussize mensen naar je opkijken en je zien als een icoon en een rolmodel. Krijgt Tina ook dit soort positieve reacties? ‘’Natuurlijk. Japan bijvoorbeeld is een plek waar ik niet graag alleen over straat ga omdat over het algemeen de mensen me niet accepteren. Tijdens shows heb ik meegemaakt dat meisjes huilend naar me toe komen en me willen knuffelen. Ze vertellen me dat ze in Japan anders behandeld worden, omdat ze feminist zijn, geen man en kinderen hebben. In Japan wordt vrouwen aangeleerd dat ze stil en ingetogen moeten zijn, dat ze geen ruimte mogen innemen. Ik ben het tegenovergestelde van al die dingen, en daarom zijn ze mij heel dankbaar. Het raakt ze echt. Dat is voor mij het grootste compliment, dat ik een betekenisvolle rol kan spelen in mensen hun levens. Het blijft me echt bij, en doet me beseffen dat het de moeite waard is om te zijn wie ik ben en om te doen wat ik doe, ook al is het soms moeilijk."

Gaan de teksten van de Sheer Mag nummers dan ook over dit soort onderwerpen? ‘’De liedjes op de laatste platen gingen veel over mijn jeugd, mijn worstelingen en mijn ervaringen. Maar de nieuwe plaat ‘Playing Favorites’ gaat meer over ons gedeelde trauma, over de menselijke ervaring in het algemeen en niet specifiek over mij. Zoveel van ons hebben collectief verlies en trauma ervaren door de pandemie. En ook op een kleiner niveau speelt dat, in mijn vriendengroep hebben we mensen verloren. Deze nieuwe plaat gaat over die pijn en woede die we allemaal samen ervaren.’’ Dat vind ik opvallend, omdat de muziek zo upbeat is en de teksten over pijn gaan. Dat lijkt een tegenstelling. Hoe komt zo’n gelaagd nummer dan tot stand? ‘’De twee broers Kyle en Hart maken de muziek en Matt en ik bedenken later de tekst en de betekenis van het nummer. Als eerst vragen we ons af hoe we het best mogelijke, meest catchy en meest interessante nummer kunnen maken. Later voegen we dan de teksten toe en andere delen toe die het betekenisvoller maken. Een catchy nummer maken voelt als de grootste uitdaging, en tegelijkertijd is dat waar het allemaal om draait. We willen een nummer maken dat zoveel mogelijk mensen aanspreekt, het meest aanstekelijke en universeel meest geliefde nummer. Een nummer dat iedereen kan waarderen, waar iedereen plezier aan beleeft en waar iedereen naar wil luisteren.’’ En, voegt Tina toe, ‘’een nummer waar mensen iets bij voelen terwijl ze er naar luisteren.”

Ik vind het idee van het meest universeel geliefde liedje willen maken interessant, want de meeste punkbands en bands uit de underground scene verzetten zich tegen dat idee dat hun muziek door iedereen leuk moet worden gevonden. Ik denk dat veel bands nu meer neigen naar het uiten van woede of negatieve emoties in plaats van het maken van een pakkend deuntje. In dat opzicht springt Sheer Mag er echt uit. Het is die combinatie van vrolijke klanken en diepere teksten die zo typerend zijn voor Sheer Mag. De band is niet niet bang om aanstekelijke, positieve nummers te maken die een grote groep mensen aanspreekt, zonder in te leveren op eigen muzikaliteit en originaliteit. De upbeat muziek in combinatie met het nostalgische gevoel maakt Sheer Mag de perfecte band voor de zomer, heerlijk om te luisteren tijdens het barbecueën, je roadtrip, het zwemmen en als je je klaarmaakt voor een avondje uit. Wat zou Tina’s perfect night out zijn? ‘’Oh, dat is een leuke vraag’’, zegt ze lachend. ‘’Als eerste zou ik een show willen spelen waar we niet zelf hoeven in of uit te laden, of merch te verkopen. Dan wil ik naar een restaurant met vrienden, waar we veel drankjes drinken. Daarna wil ik naar een huisfeest waar ik de DJ ben en iedereen danst.’’

Dat klinkt heel gezellig. De show in het Stroomhuis op 9 augustus zal zeker dichtbij zo’n perfecte powerpop zomeravond komen. Ik vertel dat het Stroomhuis een kraakpand is. ‘’Ik speel heel graag in kraakpanden en ben dol op dat soort gemeenschappelijke creatieve ruimtes, dat heb je hier niet echt. Sowieso vind ik het heel leuk om in Europa te toeren, je kan 2 uur rijden en je bent in een andere cultuur. Dat is zo anders in Amerika. Het enige wat jullie niet hebben en wij wel, is airconditioning!’’, vertelt Tina lachend. Waarschijnlijk zal het wel heet worden in augustus in Nederland, maar Sheer Mag heeft er in ieder geval zin in. We gaan met z’n allen een potje zweten en dansen, en even alle problemen vergeten, alsof we leven in een mooie herinnering. Kom je ook?